Bhagavad Gita

Chapter - 11



அத2 ஏகாத3ஶோத்4யாய:

अथ एकादशोध्याय:

விஶ்வரூப த3ர்ஷன யோக3:

विश्वरूप दर्शन योगः



அர்ஜுன உவாச

மத³னுக்³ரஹாய பரமம் கு³ஹ்யம் அத்⁴யாத்ம ஸஞ்ஞிதம் |

யத்-த்வயோக்தம் வசஸ்தேன மோஹோயம் விக³தோ மம ||1||

अर्जुन उवाच

मदनुग्रहाय परमं गुह्यं अध्यात्म सञ्ज्ञितम् ।

यत्-त्वयोक्तं वचस्तेन मोहोयं विगतो मम ॥१॥


ப⁴வாப்யயௌ ஹி பூ⁴தானாம் ஶ்ருதௌ விஸ்தரஶோ மயா |

த்வத்த: கமல பத்ராக்ஷ மாஹாத்ம்யம் அபி சாவ்யயம் ||2||

भवाप्ययौ हि भूतानां श्रुतौ विस्तरशो मया ।

त्वत्तः कमल पत्राक्ष माहात्म्यं अपि चाव्ययम् ॥२॥


ஏவமேதத் யதா²த்த² த்வம் ஆத்மானம் பரமேஶ்வர |

த்³ரஷ்டும் இச்சா²மி தே ரூபம் ஐஶ்வரம் புருஷோத்தம ||3||

एवमेतत् यथात्थ त्वं आत्मानं परमेश्वर ।

द्रष्टुं इच्छामि ते रूपं ऐश्वरं पुरुषोत्तम ॥३॥


மன்யஸே யதி³ தச்ச²க்யம் மயா த்³ரஷ்டுமிதி ப்ரபோ⁴ |

யோகே³ஶ்வர ததோ மே த்வம் த³ர்ஶயாத்மானம் அவ்யயம் ||4||

मन्यसे यदि तच्छक्यं मया द्रष्टुमिति प्रभो ।

योगेश्वर ततो मे त्वं दर्शयात्मानं अव्ययम् ॥४॥


ஸ்ரீ ப⁴க³வானுவாச

பஶ்ய மே பார்த² ரூபாணி ஶதஶோத² ஸஹஸ்ரஶ: |

நானா விதா⁴னி தி³வ்யானி நானா வர்ணா-க்ருதீனி ச ||5||

श्री भगवानुवाच

पश्य मे पार्थ रूपाणि शतशोथ सहस्रशः ।

नाना विधानि दिव्यानि नाना वर्णा-कृतीनि च ॥५॥


பஶ்யாதி³த்யான் வஸூன் ருத்³ரான் அஶ்வினெள மருதஸ்ததா² |

ப³ஹூன்ய-த்³ருஷ்ட பூர்வாணி பஶ்யாஶ்சர்யாணி பா⁴ரத ||6||

पश्यादित्यान् वसून् रुद्रान् अश्विनौ मरुतस्तथा ।

बहून्यदृष्ट पूर्वाणि पश्याश्चर्याणि भारत ॥६॥


இஹைகஸ்த²ம் ஜக³த்-க்ருத்ஸ்னம் பஶ்யாத்³ய ஸசராசரம் |

மம தே³ஹே கு³டா³கேஶ யச்சான்யத் த்³ரஷ்டும் இச்ச²ஸி ||7||

इहैकस्थं जगत्-कृत्स्नं पश्याद्य सचराचरम् ।

मम देहे गुडाकेश यच्चान्यत् द्रष्टुं इच्छसि ॥७॥


ந து மாம் ஶக்யஸே த்³ரஷ்டும் அனேனைவ ஸ்வசக்ஷுஷா |

தி³வ்யம் த³தா³மி தே சக்ஷு: பஶ்ய மே யோக³ம் ஐஶ்வரம் ||8||

न तु मां शक्यसे द्रष्टुं अनेनैव स्वचक्षुषा ।

दिव्यं ददामि ते चक्षुः पश्य मे योगं ऐश्वरम् ॥८॥


ஸஞ்ஜய உவாச

ஏவமுக்த்வா ததோ ராஜன் மஹா-யோகே³ஶ்வரோ ஹரி: |

த³ர்ஶயாமாஸ பார்தா²ய பரமம் ரூபமைஶ்வரம் ||9||

सञ्जय उवाच

एवमुक्त्वा ततो राजन् महा-योगेश्वरो हरिः ।

दर्शयामास पार्थाय परमं रूपमैश्वरम् ॥९॥


அநேக வக்த்ர நயனம் அநேக அத்³பு⁴த த³ர்ஶனம் |

அநேக தி³வ்யாப⁴ரணம் தி³வ்யாநேக உத்³யதாயுத⁴ம் ||10||

अनेक वक्त्र नयनं अनेक अद्भुत दर्शनम् ।

अनेक दिव्याभरणं दिव्यानेक उद्यतायुधम् ॥१०॥


தி³வ்ய மால்யாம்ப³ர த⁴ரம் தி³வ்ய க³ந்தா⁴னுலேபனம் |

ஸர்வாஶ்சர்ய-மயம் தே³வம் அனந்தம் விஶ்வதோ-முக²ம் ||11||

दिव्य माल्याम्बर धरं दिव्य गन्धानुलेपनम् ।

सर्वाश्चर्य-मयं देवं अनन्तं विश्वतो-मुखम् ॥११॥


தி³வி ஸூர்ய ஸஹஸ்ரஸ்ய ப⁴வேத்³யுக³பத் உத்தி²தா |

யதி³ பா⁴: ஸத்³ருஶீ ஸா ஸ்யாத் பா⁴ஸஸ்தஸ்ய மஹாத்மன: ||12||

दिवि सूर्य सहस्रस्य भवेद्युगपत् उत्थिता ।

यदि भाः सदृशी सा स्यात् भासस्तस्य महात्मनः ॥१२॥


தத்ரைகஸ்த²ம் ஜக³த்-க்ருத்ஸ்னம் ப்ரவிப⁴க்தம் அனேகதா⁴ |

அபஶ்யத் தே³வ-தே³வஸ்ய ஶரீரே பாண்ட³வஸ்ததா³ ||13||

तत्रैकस्थं जगत्-कृत्स्नं प्रविभक्तं अनेकधा ।

अपश्यत् देव-देवस्य शरीरे पाण्डवस्तदा ॥१३॥


தத: ஸ விஸ்மயாவிஷ்டோ ஹ்ருஷ்டரோமா த⁴னஞ்ஜய: |

ப்ரணம்ய ஶிரஸா தே³வம் க்ருதாஞ்ஜலி: அபா⁴ஷத ||14||

ततः स विस्मयाविष्टो हृष्टरोमा धनञ्जयः ।

प्रणम्य शिरसा देवं कृताञ्जलि: अभाषत ॥ १४॥


அர்ஜுன உவாச

பஶ்யாமி தே³வான் தவ தே³வ தே³ஹே
ஸர்வான் ததா² பூ⁴த விஶேஷ-ஸங்கா⁴ன் |

ப்³ரஹ்மாணமீஶம் கமலா-ஸனஸ்த²ம்
ருஷீம்ஶ்ச ஸர்வான் உரகா³ம்ஶ்ச தி³வ்யான் ||15||

अर्जुन उवाच

पश्यामि देवान् तव देव देहे
सर्वान् तथा भूत विशेष-संघान्

ब्रह्माणमीशं कमला-सनस्थं
रुषींश्च सर्वान् उरगांश्च दिव्यान् ॥१५॥


அநேக பா³ஹூத³ர வக்த்ர-நேத்ரம்
பஶ்யாமி த்வாம் ஸர்வதோ அனந்தரூபம் |

நாந்தம் ந மத்⁴யம் ந புனஸ்தவாதி³ம்
பஶ்யாமி விஶ்வேஶ்வர விஶ்வரூப ||16||

अनेक बाहूदर वक्त्र-नेत्रं
पश्यामि त्वां सर्वतो अनन्तरूपम् ।

नान्तं न मध्यं न पुनस्तवादिम्
पश्यामि विश्वेश्वर विश्वरूप ॥१६॥


கிரீடினம் க³தி³னம் சக்ரிணம் ச
தேஜோராஶிம் ஸர்வதோ தீ³ப்தி-மந்தம் |

பஶ்யாமி த்வாம் து³ர்-நிரீக்ஷ்யம் ஸமந்தாத்
தீ³ப்தானல அர்கத்³யுதிம் அப்ரமேயம் ||17||

किरीटिनं गदिनं चक्रिणं च
तेजोराशिं सर्वतो दीप्ति-मन्तम् ।

पश्यामि त्वां दुर्निरीक्ष्यं समन्तात्
दीप्तानल अर्कद्युतिं अप्रमेयम् ॥१७॥


த்வமக்ஷரம் பரமம் வேதி³தவ்யம்
த்வமஸ்ய விஶ்வஸ்ய பரம் நிதா⁴னம் |

த்வமவ்யய: ஶாஶ்வத த⁴ர்மகோ³ப்தா
ஸனாதனஸ்த்வம் புருஷோ மதோ மே ||18||

त्वमक्षरं परमं वेदितव्यं
त्वमस्य विश्वस्य परं निधानम् ।

त्वमव्ययः शाश्वत धर्मगोप्ता
सनातनस्त्वं पुरुषो मतो मे ॥ १८॥


அநாதி³ மத்⁴யாந்தம் அனந்த வீர்யம்
அனந்த பா³ஹும் ஶஶி ஸூர்ய நேத்ரம் |

பஶ்யாமி த்வாம் தீ³ப்த ஹுதாஶ வக்த்ரம்
ஸ்வதேஜஸா விஶ்வமித³ம் தபந்தம் ||19||

अनादि मध्यान्तं अनन्त वीर्यं
अनन्त बाहुं शशि सूर्य नेत्रम् ।

पश्यामि त्वां दीप्त हुताश वक्त्रं
स्वतेजसा विश्वमिदं तपन्तम् ॥१९॥


த்³யாவா-ப்ருதி²வ்யோ: இத³மந்தரம் ஹி
வ்யாப்தம் த்வயைகேன தி³ஶஶ்ச ஸர்வா: |

த்³ருஷ்ட்வா அத்³பு⁴தம் ரூபமுக்³ரம் தவேத³ம்
லோகத்ரயம் ப்ரவ்யதி²தம் மஹாத்மன் ||20||

द्यावा-पृथिव्यो: इदमन्तरं हि
व्याप्तं त्वयैकेन दिशश्च सर्वाः ।

दृष्ट्वा अद्भुतं रूपमुग्रं तवेदं
लोकत्रयं प्रव्यथितं महात्मन् ॥२०॥


அமீ ஹி த்வாம் ஸுரஸங்கா⁴ விஶந்தி
கேசித் பீ⁴தா: ப்ராஞ்ஜலயோ க்³ருணந்தி |

ஸ்வஸ்தீத்-யுக்த்வா மஹர்ஷி ஸித்³த⁴ ஸங்கா⁴:
ஸ்துவந்தி த்வாம் ஸ்துதிபி⁴: புஷ்கலாபி⁴: ||21||

अमी हि त्वां सुरसंघा विशन्ति
केचित् भीताः प्राञ्जलयो गृणन्ति ।

स्वस्तीत्युक्त्वा महर्षि सिद्ध सङ्घा:
स्तुवन्ति त्वां स्तुतिभिः पुष्कलाभिः ॥२१॥


ருத்³ராதி³த்யா வஸவோ யே ச ஸாத்⁴யா
விஶ்வேஶ்வினெள மருதஶ்சோஷ்ம-பாஶ்ச |

க³ந்த⁴ர்வ யக்ஷாஸுர ஸித்³த⁴ ஸங்கா⁴:
வீக்ஷந்தே த்வாம் விஸ்மிதாஶ்சைவ ஸர்வே ||22||

रुद्रादित्या वसवो ये च साध्या
विश्वेश्विनौ मरुतश्चोष्म-पाश्च ।

गन्धर्व यक्षासुर सिद्ध सन्घाः
वीक्षन्ते त्वां विस्मिताश्चैव सर्वे ॥२२॥


ரூபம் மஹத்தே ப³ஹுவக்த்ர நேத்ரம்
மஹாபா³ஹோ ப³ஹுபா³ஹூரு பாத³ம் |

ப³ஹூத³ரம் ப³ஹுத³ம்ஷ்ட்ரா கராலம்
த்³ருஷ்ட்வா லோகா: ப்ரவ்யதி²தாஸ்-ததா²ஹம் ||23||

रूपं महत्ते बहुवक्त्र नेत्रं
महाबाहो बहुबाहूरु पादम् ।

बहूदरं बहुदंष्ट्रा करालं
दृष्ट्वा लोकाः प्रव्यथितास्-तथाहम् ॥२३॥


நப⁴: ஸ்ப்ருஶம் தீ³ப்தம் அநேக வர்ணம்
வ்யாத்தானனம் தீ³ப்த விஶால நேத்ரம் |

த்³ருஷ்ட்வா ஹி த்வாம் ப்ரவ்யதி²த அந்தராத்மா
த்⁴ருதிம் ந விந்தா³மி ஶமம் ச விஷ்ணோ ||24||

नभः स्पृशं दीप्तं अनेक वर्णम्
व्यात्ताननं दीप्त विशाल नेत्रम् ।

दृष्ट्वा हि त्वां प्रव्यथित अन्तरात्मा
धृतिं न विन्दामि शमं च विष्णो ॥२४॥


த³ம்ஷ்ட்ரா கராலானி ச தே முகா²னி
த்³ருஷ்ட்வைவ காலானல ஸன்னிபா⁴னி |

தி³ஶோ ந ஜானே ந லபே⁴ ச ஶர்ம
ப்ரஸீத³ தே³வேஶ ஜக³ந்நிவாஸ ||25||

दंष्ट्रा करालानि च ते मुखानि
दृष्ट्वैव कालानल सन्निभानि ।

दिशो न जाने न लभे च शर्म
प्रसीद देवेश जगन्निवास ॥२५॥


அமீ ச த்வாம் த்⁴ருதராஷ்ட்ரஸ்ய புத்ரா:
ஸர்வே ஸஹைவாவனி-பால ஸங்கை⁴: |

பீ⁴ஷ்மோ த்³ரோண: ஸூத-புத்ரஸ்ததா²ஸௌ
ஸஹாஸ்மதீ³யை-ரபி யோத⁴ முக்²யை: ||26||

अमी च त्वां धृतराष्ट्रस्य पुत्राः
सर्वे सहैवावनि-पाल संघैः ।

भीष्मो द्रोणः सूत-पुत्रस्तथासौ
सहास्मदीयै-रपि योध मुख्यैः ॥२६॥


வக்த்ராணி தே த்வரமாணா விஶந்தி
த³ம்ஷ்ட்ரா கராலானி ப⁴யானகானி |

கேசித் விலக்³னா த³ஶனாந்தரேஷு
ஸந்த்³ருஶ்யந்தே சூர்ணிதை: உத்தமாங்கை³: ||27||

वक्त्राणि ते त्वरमाणा विशन्ति
दंष्ट्रा करालानि भयानकानि ।

केचित् विलग्ना दशनान्तरेषु
सन्दृश्यन्ते चूर्णितै: उत्तमाङ्गैः ॥२७॥


யதா² நதீ³னாம் ப³ஹவோம்பு³ வேகா³:
ஸமுத்³ரம் ஏவாபி⁴முகா² த்³ரவந்தி |

ததா² தவாமீ நரலோக வீரா
விஶந்தி வக்த்ராண்யபி⁴ விஜ்வலந்தி ||28||

यथा नदीनां बहवोम्बु वेगा:
समुद्रं एवाभिमुखा द्रवन्ति ।

तथा तवामी नरलोक वीरा
विशन्ति वक्त्राण्यभि विज्वलन्ति ॥ २८॥


யதா² ப்ரதீ³ப்தம் ஜ்வலனம் பதங்கா³
விஶந்தி நாஶாய ஸம்ருத்³த⁴ வேகா³: |

ததை²வ நாஶாய விஶந்தி லோகா:
தவாபி வக்த்ராணி ஸம்ருத்³த⁴ வேகா³: ||29||

यथा प्रदीप्तं ज्वलनं पतङ्गा
विशन्ति नाशाय समृद्ध वेगाः ।

तथैव नाशाय विशन्ति लोका:
तवापि वक्त्राणि समृद्ध वेगाः ॥२९॥


லேலிஹ்யஸே க்³ரஸமான: ஸமந்தாத்
லோகான் ஸமக்³ரான் வத³னை-ஜ்வலத்³பி⁴: |

தேஜோபி⁴ரா-பூர்ய ஜக³த்-ஸமக்³ரம்
பா⁴ஸஸ்-தவோக்³ரா: ப்ரதபந்தி விஷ்ணோ ||30||

लेलिह्यसे ग्रसमानः समन्तात्
लोकान् समग्रान् वदनै-ज्वलद्भिः ।

तेजोभिरापूर्य जगत्-समग्रं
भासस्तवोग्राः प्रतपन्ति विष्णो ॥३०॥


ஆக்²யாஹி மே கோ ப⁴வானுக்³ரரூபோ
நமோஸ்து தே தே³வவர ப்ரஸீத³ |

விக்ஞாதும் இச்சா²மி ப⁴வந்தமாத்³யம்
ந ஹி ப்ரஜானாமி தவ ப்ரவ்ருத்திம் ||31||

आख्याहि मे को भवानुग्ररूपो
नमोस्तु ते देववर प्रसीद ।

विज्ञातुं इच्छामि भवन्तमाद्यं
न हि प्रजानामि तव प्रवृत्तिम् ॥३१॥


ஸ்ரீ ப⁴க³வானுவாச

காலோஸ்மி லோகக்ஷய க்ருத்-ப்ரவ்ருத்³தோ⁴
லோகான் ஸமாஹர்துமிஹ ப்ரவ்ருத்த: |

ருதேபி த்வாம் ந ப⁴விஷ்யந்தி ஸர்வே
யேவஸ்தி²தா: ப்ரத்யனீகேஷு யோதா⁴: ||32||

श्री भगवानुवाच

कालोस्मि लोकक्षय कृत्-प्रवृद्धो
लोकान् समाहर्तुमिह प्रवृत्तः ।

ऋतेपि त्वां न भविष्यन्ति सर्वे
येवस्थिताः प्रत्यनीकेषु योधाः ॥३२॥


தஸ்மாத் த்வமுத்திஷ்ட² யஶோ லப⁴ஸ்வ
ஜித்வா ஶத்ரூன் பு⁴ங்க்ஷ்வ ராஜ்யம் ஸம்ருத்³த⁴ம் |

மயைவைதே நிஹதா: பூர்வமேவ
நிமித்த-மாத்ரம் ப⁴வ ஸவ்ய-ஸாசின் ||33||

तस्मात् त्वमुत्तिष्ठ यशो लभस्व
जित्वा शत्रून् भुङ्क्ष्व राज्यं समृद्धम् ।

मयैवैते निहताः पूर्वमेव
निमित्त-मात्रं भव सव्य-साचिन् ॥३३॥


த்³ரோணம் ச பீ⁴ஷ்மம் ச ஜயத்³ரத²ம் ச
கர்ணம் ததா²ன்யானபி யோத⁴-வீரான் |

மயா ஹதான் த்வம் ஜஹி மா வ்யதி²ஷ்டா²
யுத்⁴யஸ்வ ஜேதாஸி ரணே ஸபத்னான் || 34||

द्रोणं च भीष्मं च जयद्रथं च
कर्णम् तथान्यानपि योध-वीरान्

मया हतान् त्वं जहि मा व्यथिष्ठा
युध्यस्व जेतासि रणे सपत्नान् ॥३४॥


ஸஞ்ஜய உவாச

ஏதத் ஷ்ருத்வா வசனம் கேஶவஸ்ய
க்ருதாஞ்ஜலி: வேபமான: கிரீடீ |

நமஸ்க்ருத்வா பூ⁴ய ஏவாஹ க்ருஷ்ணம்
ஸ-க³த்³க³த³ம் பீ⁴த-பீ⁴த: ப்ரணம்ய ||35||

सञ्जय उवाच

एतत् श्रुत्वा वचनं केशवस्य
कृताञ्जलि: वेपमानः किरीटी ।

नमस्कृत्वा भूय एवाह कृष्णं
स-गद्गदं भीत-भीतः प्रणम्य ॥३५॥


அர்ஜு ன உவாச

ஸ்தா²னே ஹ்ருஷீகேஶ தவ ப்ரகீர்த்யா
ஜக³த் ப்ரஹ்ருஷ்யதி அனுரஜ்யதே ச |

ரக்ஷாம்ஸி பீ⁴தானி தி³ஶோ த்³ரவந்தி
ஸர்வே நமஸ்யந்தி ச ஸித்³த⁴-ஸங்கா⁴: ||36||

अर्जुन उवाच

स्थाने हृषीकेश तव प्रकीर्त्या
जगत् प्रहृष्यति अनुरज्यते च ।

रक्षांसि भीतानि दिशो द्रवन्ति
सर्वे नमस्यन्ति च सिद्ध-सङ्घा: ॥३६॥


கஸ்மாச்ச தே ந நமேரன் மஹாத்மன்
க³ரீயஸே ப்³ரஹ்மணோபி ஆதி³கர்த்ரே |

அனந்த தே³வேஶ ஜக³ந்நிவாஸ
த்வமக்ஷரம் ஸத³ஸத்தத்பரம் யத் ||37||

कस्माच्च ते न नमेरन् महात्मन्
गरीयसे ब्रह्मणोपि आदिकर्त्रे ।

अनन्त देवेश जगन्निवास
त्वमक्षरं सदसत्तत्परं यत् ॥३७॥


த்வமாதி³தே³வ: புருஷ: புராண:
த்வமஸ்ய விஶ்வஸ்ய பரம் நிதா⁴னம் |

வேத்தாஸி வேத்³யம் ச பரம் ச தா⁴ம
த்வயா ததம் விஶ்வம் அனந்தரூப ||38||

त्वमादिदेवः पुरुषः पुराण:
त्वमस्य विश्वस्य परं निधानम् ।

वेत्तासि वेद्यं च परं च धाम
त्वया ततं विश्वं अनन्तरूप ॥३८॥


வாயுர்யமோ அக்³னிர்வருண: ஶஶாங்க:
ப்ரஜாபதிஸ்த்வம் ப்ரபிதாமஹஶ்ச |

நமோ நமஸ்தேஸ்து ஸஹஸ்ர-க்ருத்வ:
புனஶ்ச பூ⁴யோபி நமோ நமஸ்தே ||39||

वायुर्यमो अग्निर्वरुणः शशाङ्कः
प्रजापतिस्त्वं प्रपितामहश्च ।

नमो नमस्तेस्तु सहस्र-कृत्वः
पुनश्च भूयोपि नमो नमस्ते ॥३९॥


நம: புரஸ்தா-த³த² ப்ருஷ்ட²தஸ்தே
நமோஸ்து தே ஸர்வத ஏவ ஸர்வ |

அனந்த-வீர்யாமித விக்ரமஸ்த்வம்
ஸர்வம் ஸமாப்னோஷி ததோஸி ஸர்வ: ||40||

नमः पुरस्तादथ पृष्ठतस्ते
नमोस्तु ते सर्वत एव सर्व ।

अनन्त-वीर्यामित विक्रमस्त्वं
सर्वम् समाप्नोषि ततोसि सर्वः ॥४०॥


ஸகே²தி மத்வா ப்ரஸப⁴ம் யது³க்தம்
ஹே க்ருஷ்ண ஹே யாத³வ ஹே ஸகே²தி |

அஜானதா மஹிமானம் தவேத³ம்
மயா ப்ரமாதா³த் ப்ரணயேன வாபி ||41||

सखेति मत्वा प्रसभं यदुक्तं
हे कृष्ण हे यादव हे सखेति ।

अजानता महिमानं तवेदं
मया प्रमादात् प्रणयेन वापि ॥४१॥


யத் சாவஹா-ஸார்த²ம் அஸத்-க்ருதோஸி
விஹார ஶய்யாஸன போ⁴ஜனேஷு |

ஏகோத²வாபி அச்யுத தத்ஸமக்ஷம்
தத்-க்ஷாமயே த்வாமஹம் அப்ரமேயம் ||42||

यत् चावहा-सार्थम् असत्-कृतोसि
विहार शय्यासन भोजनेषु ।

एकोथवापि अच्युत तत्समक्षं
तत्-क्षामये त्वामहं अप्रमेयम् ॥४२॥


பிதாஸி லோகஸ்ய சராசரஸ்ய
த்வமஸ்ய பூஜ்யஶ்ச கு³ருர்க³ரீயான் |

ந த்வத்-ஸமோஸ்தி அப்⁴யதி⁴க: குதோன்யோ
லோகத்ரயே அப்யப்ரதிம ப்ரபா⁴வ ||43||

पितासि लोकस्य चराचरस्य
त्वमस्य पूज्यश्च गुरुर्गरीयान्

न त्वत्-समोस्ति अभ्यधिकः कुतोन्यो
लोकत्रये अप्यप्रतिम प्रभाव ॥४३॥


தஸ்மாத் ப்ரணம்ய ப்ரணிதா⁴ய காயம்
ப்ரஸாத³யே த்வாமஹம் ஈஶமீட்³யம் |

பிதேவ புத்ரஸ்ய ஸகே²வ ஸக்²யு:
ப்ரிய: ப்ரியா-யார்ஹஸி தே³வ ஸோடு⁴ம் ||44||

तस्मात् प्रणम्य प्रणिधाय कायं
प्रसादये त्वामहं ईशमीड्यम् ।

पितेव पुत्रस्य सखेव सख्युः
प्रियः प्रियार्याहसि देव सोढुम् ॥४४॥


அத்³ருஷ்ட-பூர்வம் ஹ்ருஷிதோஸ்மி த்³ருஷ்ட்வா
ப⁴யேன ச ப்ரவ்யதி²தம் மனோ மே |

ததே³வ மே த³ர்ஶய தே³வ ரூபம்
ப்ரஸீத³ தே³வேஶ ஜக³ந்நிவாஸ ||45||

अदृष्ट-पूर्वम् हृषितोस्मि दृष्ट्वा
भयेन च प्रव्यथितं मनो मे ।

तदेव मे दर्शय देव रूपं
प्रसीद देवेश जगन्निवास ॥४५॥


கிரீடினம் க³தி³னம் சக்ர-ஹஸ்தம்
இச்சா²மி த்வாம் த்³ரஷ்டுமஹம் ததை²வ |

தேனைவ ரூபேண சதுர்பு⁴ஜேன
ஸஹஸ்ர பா³ஹோ ப⁴வ விஶ்வ-மூர்தே ||46||

किरीटिनं गदिनं चक्र-हस्तम्
इच्छामि त्वां द्रष्टुमहं तथैव ।

तेनैव रूपेण चतुर्भुजेन
सहस्र बाहो भव विश्व-मूर्ते ॥४६॥


ஸ்ரீ ப⁴க³வானுவாச

மயா ப்ரஸன்னேன தவார்ஜுனேத³ம்
ரூபம் பரம் த³ர்ஶிதமாத்ம யோகா³த் |

தேஜோமயம் விஶ்வமனந்த மாத்³யம்
யன்மே த்வத³ன்யேன ந த்³ருஷ்ட-பூர்வம் ||47||

श्री भगवानुवाच

मया प्रसन्नेन तवार्जुनेदं
रूपं परं दर्शितमात्म योगात्

तेजोमयं विश्वमनन्त माद्यं
यन्मे त्वदन्येन न दृष्ट-पूर्वम् ॥४७॥


ந வேத³யக்ஞ அத்⁴யயனை: ந தா³னை:
ந ச க்ரியாபி⁴: ந தபோபி⁴-ருக்³ரை: |

ஏவம்ரூப: ஶக்ய அஹம் ந்ருலோகே
த்³ரஷ்டும் த்வத³ன்யேன குரு-ப்ரவீர ||48||

न वेदयज्ञ अध्ययनै: न दानै:
न च क्रियाभि: न तपोभि-रुग्रैः ।

एवंरूपः शक्य अहं नृलोके
द्रष्टुं त्वदन्येन कुरु-प्रवीर ॥४८॥


மா தே வ்யதா² மா ச விமூட⁴-பா⁴வோ
த்³ருஷ்ட்வா ரூபம் கோ⁴ரமீத்³ருக் மமேத³ம் |

வ்யபேதபீ⁴: ப்ரீதமனா: புனஸ்த்வம்
ததே³வ மே ரூபமித³ம் ப்ரபஶ்ய ||49||

मा ते व्यथा मा च विमूढ-भावो
दृष्ट्वा रूपं घोरमीदृक् ममेदम् ।

व्यपेतभीः प्रीतमनाः पुनस्त्वं
तदेव मे रूपमिदं प्रपश्य ॥४९॥


ஸஞ்ஜய உவாச

இத்யர்ஜுனம் வாஸுதே³வ: ததோ²க்த்வா
ஸ்வகம் ரூபம் த³ர்ஶயாமாஸ பூ⁴ய: |

ஆஶ்வாஸயாமாஸ ச பீ⁴தமேனம்
பூ⁴த்வா புன: ஸௌம்ய வபுர்மஹாத்மா ||50||

सञ्जय उवाच

इत्यर्जुनं वासुदेव: तथोक्त्वा
स्वकं रूपं दर्शयामास भूयः ।

आश्वासयामास च भीतमेनं
भूत्वा पुनः सौम्य वपुर्महात्मा ॥५०॥


அர்ஜுன உவாச

த்³ருஷ்ட்வேத³ம் மானுஷம் ரூபம் தவ ஸௌம்யம் ஜனார்த³ன |

இதா³னீமஸ்மி ஸம்வ்ருத்த: ஸசேதா: ப்ரக்ருதிம் க³த: ||51||

अर्जुन उवाच

दृष्ट्वेदं मानुषं रूपं तव सौम्यं जनार्दन ।

इदानीमस्मि संवृत्तः सचेताः प्रकृतिं गतः ॥५१॥


ஸ்ரீ ப⁴க³வானுவாச

ஸு-து³ர்த³ர்ஶம் இத³ம் ரூபம் த்³ருஷ்டவானஸி யன்மம |

தே³வா அப்யஸ்ய ரூபஸ்ய நித்யம் த³ர்ஶன காங்க்ஷிண: ||52||

श्री भगवानुवाच

सुदुर्दर्शम् इदं रूपं दृष्टवानसि यन्मम ।

देवा अप्यस्य रूपस्य नित्यं दर्शन काङ्क्षिणः ॥५२॥


நாஹம் வேதை³ர்ன தபஸா ந தா³னேன ந சேஜ்யயா |

ஶக்ய ஏவம்-விதோ⁴ த்³ரஷ்டும் த்³ருஷ்டவானஸி மாம் யதா² ||53||

नाहं वेदैर्न तपसा न दानेन न चेज्यया ।

शक्य एवं-विधो द्रष्टुं दृष्टवानसि मां यथा ॥५३॥


ப⁴க்த்யா த்வனன்யயா ஶக்ய அஹமேவம் விதோ⁴ர்ஜுன |

ஞாதும் த்³ரஷ்டும் ச தத்-த்வேன ப்ரவேஷ்டும் ச பரந்தப ||54||

भक्त्या त्वनन्यया शक्य अहमेवं विधोर्जुन ।

ज्ञातुं द्रष्टुं च तत्-त्वेन प्रवेष्टुं च परंतप ॥५४॥


மத்கர்ம-க்ருத் மத்பரமோ மத்-ப⁴க்த: ஸங்க³-வர்ஜித: |

நிர்வைர: ஸர்வ-பூ⁴தேஷு ய: ஸ மாமேதி பாண்ட³வ ||55||

मत्कर्म-कृत् मत्परमो मत्-भक्तः सङ्ग-वर्जितः ।

निर्वैरः सर्व-भूतेषु यः स मामेति पाण्डव ॥५५॥


ஓம் தத்ஸத் இதி ஸ்ரீமத்³ ப⁴க³வத்³கீ³தாஸு

உபநிஷத்ஸு ப்³ரஹ்ம-வித்³யாயாம் யோக³ ஶாஸ்த்ரே

ஸ்ரீ கிருஷ்ணார்ஜுன ஸம்வாதே³

விஶ்வரூப த³ர்ஶன யோகோ³ நாம

ஏகாத³ஶோத்⁴யாய: ||

ॐ तत्सत् इति श्रीमद् भगवद्गीतासु

उपनिषत्सु ब्रह्म-विद्यायां योग शास्त्रे

श्री कृष्णार्जुन सम्वादे

विश्वरूप दर्शन योगो नाम

एकादशोध्याय: ||



Previous    Next